"Gwiazd naszych wina"

Jeszcze w wakacje obiecałam, że zrobię porównanie książki z filmem „Gwiazd naszych wina”. Obejrzałam go dopiero wczoraj i od razu zabrałam się za pisanie.

Z reguły unikam książek, gdzie bohaterami są osoby chore. Takie historie zazwyczaj są dla mnie dołujące. Jednak w pewnym momencie zrobił się jakiś szał na „Gwiazd naszych wina”. Sięgnęłam po nią, bo chciałam zobaczyć w czym tkwi jej fenomen.

„Gwiazd naszych wina” przeczytałam w jakieś 2 dni. Od razu zrozumiałam dlaczego tyle osób pokochało tę książkę. Jest to niesamowita historia miłości dwojga młodych ludzi, którą warto poznać. Z resztą myślę, że większość choć trochę kojarzy fabułę, a jak nie to dodaję dokładny opis:

„Szesnastoletnia Hazel choruje na raka i tylko dzięki cudownej terapii jej życie zostało przedłużone o kilka lat. Jednak nie chodzi do szkoły, nie ma przyjaciół, nie funkcjonuje jak inne dziewczyny w jej wieku, zmuszona do taszczenia ze sobą butli z tlenem i poddawania się ciężkim kuracjom. Nagły zwrot w jej życiu następuje, gdy na spotkaniu grupy wsparcia dla chorej młodzieży poznaje niezwykłego chłopaka. Augustus jest nie tylko wspaniały, ale również, co zaskakuje Hazel, bardzo nią zainteresowany. Tak zaczyna się dla niej podróż, nieoczekiwana i wytęskniona zarazem, w poszukiwaniu odpowiedzi na najważniejsze pytania: czym są choroba i zdrowie, co znaczy życie i śmierć, jaki ślad człowiek może po sobie zostawić na świecie.” Lubimyczytać.pl

Jak już wspomniałam przeczytanie książki zabrało mi mało czasu. Uważam, że jest to historia, która naprawdę warto poznać. Wzbudziła we mnie wiele emocji, śmiałam się i płakałam nie raz.

Z obejrzeniem filmu zwlekałam dość długo. Cieszę się, że w końcu go obejrzałam. Jest to świetne odzwierciedlenie książki. Zabrakło mi tam kilku scen, ale nie da się wszystkiego zawrzeć w filmie. Niemniej jednak jest on świetny. Muzyka w filmie jest wspaniała, pasuje idealnie i od razu się w niej zakochałam. Twórcy i sami aktorzy wykonali kawał dobrej roboty. Nie będę ukrywać, że płakałam prawie od początku, pewne to dlatego, że wiedziałam jak to wszystko się skończy i bardzo mnie poruszyło. Planowałam jakoś bardziej rozdzielić książkę i film, a później to podsumować, ale tak nie potrafię. Dla mnie to jest całość. 

W świecie ludzi często nie mających czasu na prawdziwe uczucia ta historia daję nadzieję, że prawdziwa miłość naprawdę istnieje. Uświadamia nam jak krótkie jest życie, i że trzeba walczyć o nie bez względu na wszystko. Zawsze należy wierzyć w swoje marzenia, bo mogą spełnić się w najmniej oczekiwanym momencie. Musimy pamiętać, że dla kogoś jesteśmy całym światem, jesteśmy wyjątkowi i to dla tej osoby musimy żyć. 

Wiem, że ten post jest trochę chaotyczny, ale pisałam go wczoraj o 23 zaraz po skończeniu filmu. Nie mogłam tak po prostu pójść spać. Jeśli ktoś jeszcze nie czytał lub nie oglądał "Gwiazd naszych wina" to serdecznie polecam. ;)

Oglądaliście ten film, czytaliście książkę? Co sądzicie o tej historii? 

"Boom clap"